GRUPA FREDDY KRUEGER
BANE NIKOLIĆ je odrastao u porodici čiji su roditelji preferirali ondašnje aktuelne disko pop grupe (Boney M i Abba) te i ne začudjuje njegovo interesovanje za rokenrol izraženo već u višim onim, završnim razredima osnovne škole, pa tako, sa već stečenim predznanjem a pogotovo kroz druženje sa braćom Vladom i Stevanom velikim zaljubljenicima u kreativni opus grupe AC/DC, kao klinac kreće putem rokenrola te prvom grupom u karijeri iz 1986. godine nazvanom FREDDY KRUEGER, koju su, pored njega na gitari činili i Zlatko Jevtić na bas gitari te Sava Mijanović za bubnjevima. Fredijevci nisu zabeležili javne nastupe ali su danonoćno vežbali u garaži Zlatkovog ujaka. U toj su navežbali poprlično tih, no izdvajam po Nikoliću najznačajnije autorske (Freddy Krueger i Smrt te očekuje) ali i nekoliko skinutih od grupe Metallica (The Four Horsemen, Motorbreath itd). Grupi se potom priključuje i Saša Mitrović gitarist, a na mestu dotadašnjeg bas gitariste Zlatka Jevtića imamo novog, Vladu Lukića. Za nepoverovati je, ali su sačuvani snimci sa proba u pomenutoj garaži, na audio kaseti, medju kojima je i stvar F.K. Hard Core Blues Band. No, jedanputa inficirani rocknroll virusom, neizlečivim usput, gurate dalje, pouzdane vakcina protiv tog i ne postoji, nije otkrivena, pa tako i u Banetovom slučaju, koji ostaje imun na sve pokušaje isfabrikovaniih onih u (ne)vremenu ispred te imamo nastavak delovanja njegovog u rokenrolu kroz grupu EUTHANASIA, koju 1992. godine formiraju Mitrović i Nikolić odmah nakon njihovog povratka sa odsluženja vojnog roka. Iste se grupi priključuju Milan Ješić na bas gitari i Darko Vujetić za bubnjevima. Start ove grupe je obeležen skidanjem stvari grupa Alice In Chaince, Metallica, Sepultura, Pantera, Megadeth itd). Nisu tako reći izlazili iz Ješićeve garaže u kojoj su danonoćno vežbali, te su ubrzo usledili i nastupi u Kafeu 34, i na Petom Puku. Odličan prijem kod fanova ove im otvara vrata gotovo svih klubova u gradu i to je tako potrajalo sve do odlaska Vujevića na odsluženje vojnog roka 1993. kada obznanjuju raspad grupe, uz napomenu da Protić i Stefanović prelaze iz grupe WC Boys u drugu onu, nazvanu Speedball.
GRUPE FREDDY KRUEGER I EUTHANASIA su praktično preteče one mnogo značajnije u Nikolićevoj karijeri a to je već pomenuti sastav SPEEDBALL, naziv dolazi od istoimene stvari grupe Therapy. Preferirali su alternativni rock, šta god to značilo, preciznije grandž, a pored Nikolića na gitari tu su činili i Nemanja Protić za bubnjevima, Saša Stefanović na bas gitari te Saša Mitrović na solo gitari, i to je taj izvorni sastav ove, formiran 1993. godine. Grupa beleži debi nastup 13.01.1994. u kafeu Krug, a set lista odsviranih tada je sadržala skinute grupa Alice In Chaince, Nirvana, Therapy i Ministry. Gotovo da i ne postoji prostor u gradu u kom nisu nastupali uz onaj u Kosjeriću. Izuzetno usvirani Speedball su tako nastupali sve do 1995. godine kada Stefanović odlazi na odsluženje vojnog roka, da bi po njegovom povratku ponovno krenuli sa probama kao trio, te već tokom leta 1996., snimaju u studiju lokalne Radio stanice Patak prvi demo album naslovljen sa ‘’Scratch My Mind’’ uz napomenu da je autor svih na tom Bane Nikolić, naravno, uz pomoć svojih drugara iz grupe. Nakon ovog demo snimka u grupi je i pridošli Milan Ješić na drugoj bas gitari. Menjaju potom naziv u DEMENTIA i preorijentišu se na post hard core (po uzoru na Girls Against Boys, The Jesus Lizard i Shellac), a za godinu formiranja ovog se uzima 1996. Ostaju potom bez bas gitariste Ješića koji je poginuo u udesu, mada su sa njim snimili demo album ‘’ Private Neuromancer’’ (So Obstinate/Out of Sight/Confused and Sick/It’s About Neurosis itd) uz neizbežno ono da je autor svih neumorni Nikolić.
Grupa nastupa više put u kultnom rock prostoru ovog grada, Central Rock Clubu ali i po kafeima koji su preferirali isključivo rokenrol da bi, na lokalnoj rock smotri u Domu omladine 1998. uspeli sa osvajanjem prvog mesta, proglašavaju ih za najbolji te godine. Iste su i u beogradskom SKCu, Požegi itd. Nakon preminulog Ješića menjaju naziv u Neurorockstar i to potkraj pomenute 1998. godine kada beleže prvi nastup pod novim nazivom u Domu omladine a na repertoaru tada su imali isključivo sopstvene stvari (Recognize Yourself/Deep Down/Black Cloud/Pretending/I’m Blind/Not Easy To Breathe itd. Svirali su i u Požegi, potom po prostorima u svome gradu, kafeima Mama i Kuća ali i na platou ispred kluba DS. Pokušaj snimanja albuma u saradnji sa B92 se izjalovio iz razloga nepovoljne društvenopolitičke situacije koja nikako nije pogodovala razvoju rock scene i generalno u Srbiji, tako da je nastupa bilo sve manje, proredili su se, a karijeru zaključuju nastupima u beogradskom Saint Jamesu (Dom omladine) gde uspevaju da se kvalifikuju za finale ‘Rebel Demo Festa’ u Barutani 2003. godine. Dve stvari (Inadmisible Inanity te Confused & Sick) odsvirane tada su se našle na kompilacionom albumu Doma omladine Beograd. Grupa se ponovo okuplja 2017. godine i kreće sa svirkama (Nikolić, Protić i Stefanović) a taj povratnički je održan u kafeu Lady Marian –kasnije Sherwood), pod imenom Neurorockstar. Nakon odličnog prijema kod fanova, uvereni da nisu iscrpeli ideje, odlučuju da se aktiviraju ponovo, pa tako sviraju memorijalni koncert u povodu dvadesetogodišnjice od smrti njihovog člana Ješića (2017.) u prostoru kafea Haustor (kasnije Medved u Gljivarima). Sviraju potom 13. januara 2018. godine u istom prostoru ali i po ostalim rock prostorima u gradu i Abraš klubu (Dom omladine), a oproštajni onaj je održan 28. februara 2018. godine.
16.07.2022.
Grupa PUNKOTINA nastaje u martu 2000. i logičan je sled, nastavak u karijeri Nikolićevoj, koji se u ovoj javlja na poziciji bas gitaiste, a pored njega istu su činili i Nemanja Protić za bubnjevima, Goran Tadić na gitari, dok su vokali prepušteni Milošu Milanoviću i Svetozaru Davidoviću. Vežbali su u kući Goranovog prijatelja u Novom Naselju, i to isključivo sopstveni kreativni opus, dopunjavali se medjusobno (Dažda, Ekran itd). Startni nastup beleže 2000. godine u Koloniji ispred prostorija MZ. Zanimljivo je da ovaj sastav nastupa kao predgrupa Neurorockstaru, jer su, Nikoilić i Protić svirali u obe. Punkotina nastupa i po brojnim rock prostorima u gradu, a sve u razdoblju 2000. – 2002. Beleže i nastup u Šapcu 2001. ispred grupe Ivana & Negativ. Nastupom u Mionici ispred grupe E Play, ova grupa zaključuje svoju karijeru već pomenute 2002. godine. Na koncu, ako je i izostala hronološka složenost ovih, navedenih sastava, ( iz razloga istovremenog delovanja grupa Neurorockstar i Punkotina), to nikako ne sme umanjiti značaj ovih vezan za urbanu rokenrol hroniku ovog grada.