Od petka 22. maja 2020. godine, na Youtube kanalu Filmskog centra Srbije biće dostupan film „Smrt paora Đurice“ iz 1971. godine. Film je nastao u produkciji Zastava filma, po scenanriju Vlatka Gilića i Predraga Golubovića, i u režiji Golubovića. Svoj doprinost nastanku ovog kratkog ostvarenja dali su kamerman Milivoje Milivojević i montažer Aleksandar Ilić, a u njemu glavnu ulogu tumači Mirčeta Vujičić.
Reditelj, scenarista i pisac Predrag Golubović (1935-1994) završio je osnovnu školu i gimnaziju je u Titogradu, a Filološki fakultet i Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. Od 1966. radio je kao reditelj u Zastava filmu u Beogradu. Režirao je igrane filmove „Bombaši“ (1973), „Crveni udar“ (1974), „Sezona mira u Parizu“ (1981), kao i kratke filmove „Smrt paora Đurice“ (1971), „Biografija Jozefa Šulca“ (1973) i druge. Pisao je poeziju, priče, drame radio-drame, filmske scenarije, kritike i eseje iz oblasti filma i književnosti. Nagrađivan je za režiju, scenario i radio-dramu.
Petar Volk u knjizi „Sudbine – uz stvaralačku biografiju Predraga Golubovića“ (Instituta za film, 1997) o filmu „Smrt paora Đurice“ piše: „Predrag Golubović je uspeo da se probije do onog mitskog u materiji – što je i njegovoj režiji obezbedilo puni stvaralački identitet. Film „Smrt paora Đurice“ svim je tim svojim kvalitetima postao delo koje prevazilazi ne samo uske okvire žanra kratkog igranog filma već i prostore i istorijske relacije u kojima je stvoren. Zbog toga nije nikakvo iznenađenje što je prikazan na različitim festivalima u svetu i nagrađivan zbog svoje celovitosti, neponovljivosti, humanosti i što je time objektiviziran u svetu filma. O tome svedoče nagrade u Krakovu, Baltimoru, Parizu i na mnogobrojnim projekcijama širom sveta. Vremenom su ga upravo ta neponovljivost i jedinstvenost izraza učinili antologijskim ostvarenjem koje se našlo u mnogim međunarodnim selekcijama i kolekcijama!“
Milutin Čolić je o ovom filmu napisao u listu „Politika“: „Smrt paora Đurice“ Predraga Golubovića je izvanredna igrana minijatura koja govori i slavi jednu smrt, uzvišeniju i jaču no što su mnogi životi. Na zemlji vojvođanskoj, godine 1941, jedan čovek, paor Đurica, neće da umre s podignutim rukama, u znak predaje. Beži, ne u strahu ili golim instinktom da opstane, nego prkosom ubilačkom nagonu okupatora. Beži po možda svojoj njivi, kroz svoj kukuruz, i kada oseti da nema više moći da izbegne rafal četvorice nacističkih konjanika, on pravi omču na sopstvenom vratu, beži još, do poslednjeg daha, a onda drugi kraj omče vezuje za konjska kola, i tako, u galopu, na žutom tragu prosutog kukuruza, sa zemljom zagrljen – umire!… Ima nečeg antički dostojanstvenog i snažnog u ovoj smrti. Impresivno!“
U sarajevskom „Oslobođenju“ Aco Štaka piše: „Smrt paora Đurice“ je sadržaj izvanredno suptilnog, čistog kao težačka suza, filma Predraga Golubovića. Jedan seljak je pobjegao ispred njemačkih šmajsera. Potjera se stuštila za njim. Kada je uvidio da će biti uhvaćen, objesio se. Kola puna kukuruza zaorala su seljakovim gorostasnim tijelom crnu, masnu zemlju. Uzvišeno umiranje paora. Smrt seljačkog Anteja.“